اثبات آزمایشگاهی فعالیت آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی برای درمان بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته و استرس روان تنی (سایکوسوماتیک)
چکیده
اثبات آزمایشگاهی فعالیت آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی برای درمان بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته و استرس روان تنی (سایکوسوماتیک)
مقدمه : استرس سایکوسوماتیک، یک عامل مهم بیماری پریودنتال است. بنابراین، تعیین رابطهی بین استرس سایکوسوماتیک و بیماری پریودنتال ضروری است. برای درمان استرس در بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته، یک ترکیب دارویی پیشنهاد شده است و اثر آنتی دیس بیوتیک آن در اثبات آزمایشگاهی فعالیت حفاظت از پریودنتیوم تعیین شده است. هدف. تعیین وضعیت سایکوسوماتیک افراد، تاثیر استرس سایکوسوماتیک روی بافت پریودنتال و اثبات آزمایشگاهی اثر آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی برای از بین بردن استرس. مواد و روشها. برای مطالعهی پاسخ سابجکتیو (ذهنی) انسان به اثر عوامل محیطی مختلف، پیشنهاد میشود که یک پرسش نامهای که به طور اختصاصی طراحی شده است مورد استفاده قرار بگیرد. تشخیص سطح اضطراب، توسط تست خودتعیینی از جمله اضطراب واکنشی و شخصی (پرسونال)، مطابق با تست اسپیلبرگر انجام شد. استرس آدرنالین روی رتها، توسط کاربرد خوراکی یک ژل دارای آدرنالین با دز 0.36 mg/kg، به مدت 10 روز، پیگیری شد. لینکومایسین توسط نوشیدن آب با یک دز 60 mg/kg به آنها داده شد. ژل بلاک کنندههای آدرنالین (زاکسون، نایسرگولین و سیباسون) با یک دز 0.6 mg/kg مورد استفاده قرار گرفت. فعالیت اورئاز، لیزوزیم، الاستاز در سرم تعیین شد و درجهی دیس بیوتیک مطابق با بیان لویتسکی محاسبه شد. نتایج و بحث. تست اسپیلبرگر یک سطح متوسط از استرس واکنشی، 2.4534.72، و یک سطح بالایی از اضطراب شخصی (پرسونال)، 3.5850.64 را در بین پاسخگوها نشان داد. در بیمارانی که یک سطخ بالایی از اضطراب شخصی (پرسونال) داشتند، یک شیوع خیلی بالاتر از بیماری پریودنتال، به ویژه پریودنتیتیس تعمیم یافته، مشاهده شده بود. مطالعات آزمایشگاهی نشان دادهاند که ژل بلاک کنندهی آدرنالین، فعالیت اورئاز را کاهش میدهد، سطوح لیزوزیم را افزایش میدهد و منجر به یک کاهش معنی دار دیس بیوزیس میشود. نتایج. یک سطح بالایی از اضطراب شخصی (پرسونال)، 3.5850.64 منجر به یک افزایش معنی دار در شیوع بیماری پریودنتال، 6.795.09%، به ویژه پریودونتیس تعمیم یافته، 6.588.72%. میشود کاربرد خوراکی یک ژل دارای بلاک کنندههای آدرنالین، بعداز مدل سازی استرس آدرنالین توسط تزریق آدرنالین و لینکومایسین به حیوانات، یک اثر آنتی دیس بیوتیک را نشان داد.
کلمات کلیدی: اضطراب واکنشی و شخصی (پرسونال) افراد، بیماری پریودنتال، استرس آدرنالین، بلاک کنندههای آدرنالین، فعالیت آنتی دیس بیوتیک.
Abstract
Introduction. Psychological stress is an important
factor in the pathogenesis of the periodontal disease. It is
therefore essential to determine the relationship between
psychosomatic stress and periodontal disease. For the
treatment of stress in patients with generalized
periodontitis, a medicinal composition is proposed, for
determining its antidisbiotic effect in the experimental
substantiation of its periodontio-protective action. Aim. to
determine the psychosomatic state of subjects, the influence
of psychological stress on the periodontal tissue and the
experimental substantiation of the antidisbiotic effect of
drug composition for stress neutralization. Materials and
methods. To study the subjective human responses to the
effect of various environmental factors, a specially designed
questionnaire is advisable to be used. Diagnosis of the
anxiety level was made by a self-determination test
including reactive and personal anxiety according to
Spielberger. Adrenaline stress was followed on rats, by
oral application of a gel with adrenalin in a 0.36 mg/kg
dose, for 10 days. Lincomycin was introduced with
drinking water in a dose of 60 mg/kg. The gel of
adrenoblockers (zocson + nicergolin and sibason) was
applied in a 0.6 mg/kg does. The activity of urease,
lysozyme, elastase was determined in serum, and the
degree of disbiosis was calculated according to Levitsky.
Results and disscusions. The Spielberger test showed a
moderate level of reactive anxiety among respondents –
34.72±2.45, and a high level of personal anxiety – 50.64±3.58.
In patients with a high level of personal anxiety, a
significantly higher prevalence of periodontal disease,
especially generalized periodontitis, has been detected.
Experimental studies have shown that gel adrenoblockers
decrease urease activity, increase lysozyme levels, which
leads to a significant reduction of disbiosis. Conclusions.
A high level of personal anxiety – 50.64±3.58 – leads to a
significant increase in the prevalence of periodontal
diseases – 95.09±6.7%, especially generalized periodontitis
– 88.72±6.5%. Oral application of a gel containing
adrenoblockers had an antidisbiotic effect after modeling
of the adrenaline stress by administration of adrenalin and
lincomycin to animals.
Keywords: reactive and personal anxiety of residents,
periodontal diseases, adrenaline stress, adrenoblocker,
antidisbiotic action.
- مقدمه
تا امروز، اورژانسیترین مسالهی دندانپزشکی، بیماری پریودنتال، به ویژه پریودنتیتیس تعمیم یافته است. در بین افراد سنین 44-35 سال و مسنتر (1و2)، شیوع آن برابر 98-92% است و در بین افراد جوان (24-19 ساله)، تا 30% و در بین افراد 30-25 ساله به بیشتر از 60% در حال افزایش است (6-3).
تا امروز، عامل سبب شناختی اصلی بیماریهای پریودنتال، میکروفلور بیماری زای پریودنتال در نظر گرفته میشود (9-7). اصول درمان موضعی بیماریهای پریودنتال اشاره به نفوذ آن روی بیماری زاهای اصلی، توسط مهار میکروفلور بیماری زای پریودنتال و اصلاح دارویی فرایند التهابی دارد (13-8). بنابراین، در درمان کمپلس آسیب دیدگیهای پریودنتال، استفاده از داروهایی با اثر ترکیبی پیشنهاد میشود. نتایج تعداد زیادی از بررسیها، اثربخشی بالای داروهایی با اثر ضد میکروبی در درمان بیمارانی با پریودنتیتیس تعمیم یافته را نشان میدهند (3،7، 19-14).
در بین عوامل سبب شناسی عمومی بیماریهای پریودنتال، استرس روانشناختی (سایکولوژیکال)، یک نقش مهم را بازی میکند. بررسیهای بالینی نشان دادهاند که افراد، تحت استرس سایکولوژیکال، یک شیوع بالاتری از پریودنتیتیس تعمیم یافته را نشان میدهند (26-20). محققین، به یک اثر منفی احتمالی از استرس سایکولوژیکال روی وضعیت بافتهای پریودنتال افراد جوان اشاره کردهاند (27،28).
با در نظر داشتن مشاهدات بالا، شناسایی سطح اضطراب در بین ساکنین مورد مطالعهی شهرهای اوکراین، دارای اهمیت است، بدین ترتیب، یک اثبات آزمایشگاهی از یک کمپلکسی از داروهایی که میتوانند تاثیر احتمالی استرس سایکولوژیکال روی ارگانیسم بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال را از بین ببرند ارائه خواهد شد (29). با در نظر گرفتن نقش سبب شناسی میکروفلور، یک اثبات آزمایشگاهی از اثر آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی پیشنهاد شده، دارای اهمیت است.
هدف. تعیین وضعیت سایکوسوماتیک بیماران، تاثیر استرس سایکولوژیکال روی بافت پریودنتال و اثبات آزمایشگاهی اثر آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی برای از بین بردن استرس.
- مواد و روشها
برای تعیین سطح اضطراب (واکنشی و شخصی)، تست اضطراب اسپیلبرگر – کانن (32-30) به عنوان یک پرسش نامه توسط بیماران مورد استفاده قرار گرفت، 350 فرد جوان از مناطق مختلف شهرهای کییف، وینیتسا و دنپر مورد سوال و آزمایش قرار گرفتند.
سپس، ارزیابی شرایط بافتهای پرودنتال اجرا شد. حضور، لوکالیزاسیون و شدت فرایند التهابی لثه با استفاده از تست شیلر – پیزاروف تعیین شد (12،33). بیوفیلمها و پلاکهای دندانی با استفاده از رنگهای تشخیصی مورد شناسایی قرار گرفتند. تشخیص آسیب دیدگیهای بافت پریودنتال توسط گروه بندی بیماریهای پریودنتال که توسط M.F. دانیلوسکی انجام شده بود، (1994) تعیین شد (12). وضعیت بهداشت حفرهی دهانی با استفاده از شاخص بهداشت گرین – ورمیلیون (1964) (12) و سطح التهاب لثه با استفاده از شاخص PMA تعیین شد (12، 33، 34).
در حضور وضعیت اضطراب (استرس روانی عاطفی) در بیماران، برای از بین بردن آن، یک ترکیب دارویی که شامل زوکسون (0.002 گرم 1 بار در روز)، نایسرگولین (0.005 گرم 3 بار در روز)، سیبازون (0.005 گرم 1 بار در روز) بود، پیشنهاد شد که باید 1 تا 2 ساعت قبل از هر جلسهی درمان بیماری پریودنتال مصرف میشد.
برای اثبات اثر محافظت از پریودنتیوم (تثبت کنندهی غشا) این ترکیب دارویی، مطالعات آزمایشگاهی روی رتهایی که استرس آدرنالین در آنها، توسط تلقیح آدرنالین و لینکومایسین مدل سازی شده بود، اجرا شد (35). این مواد، در حیوانات آزمایشگاهی، فرایند التهابی را در قبال تخطی از فرایندهای پراکسیداسیون لیپیدی، در پریودنتیوم ایجاد میکنند.
برای مطالعات آزمایشگاهی، ردهی رتهای سفید ویستار انتخاب شدند؛ 21 رت ماده، 12 تا 13 ماهه که وزن زندهی حدود 330-290 گرم داشتند. استرس آدرنالین با افزودن روزانهی ژل دارای آدرنالین (0.36 میلی گرم / کیلوگرم وزن حیوان) و تلقیح لینکومایسین (که به درون آب نوشیدنی اضافه میشد) به مدت 10 روز مدل سازی شد. حیوانات آزمایشگاهی به 3 گروه که هریک دارای 6 رت بودند تقسیم بندی شدند. اولین گروه، شامل حیواناتی بود که برای استرس آدرنالین مدل سازی شده بودند، اما درمان دارویی دریافت نکرده بودند (گروه کنترل). دومین گروه (اصلی) شامل حیواناتی بود که برای استرس اکسیداتیو مدل سازی شده بودند و استرس آدرنالین را از طریق کاربرد روزانهی ژل ترکیب دارویی پیشنهادی با بلاک کنندههای آدرنرژیک (زوکسون، نایسرگولین، سیبازون) دریافت کرده بودند. سومین گروه (مقایسه)، متشکل از حیواناتی بود که تحت شرایط استرس آدرنالین، ژل روزانهی کوارتولین دریافت میکردند. آزمایش به مدت 10 روز طول کشید. کشتن رتها در روز 11، تحت بی هوشی تیوپنتال (20 میلی گرم / کیلوگرم) از طریق جریان خون از طریق قلب، انجام شد.
برای ارزیابی حضور فرایند التهابی در پریودنتیوم حیوانات آزمایشگاهی، فعالیت کاتالاز، در سرم تعیین شد. فعالیت اورئاز، لیزوزیم، الاستاز و کاتالاز برای تایید اثر ترکیب داروی پیشنهادی روی فرایندهای دیس بیوزیس در سرم، تعیین شد. مطابق با نسبت فعالیت نسبی اورئاز و لیزوزیم، درجهی دیس بیوزیس مطابق با لویتسکی محاسبه شد. نتایج با استفاده از روشهای آماری استاندارد پردازش شدند.
- نتایج و بحث
سطح مرگ و میر افراد تحت مطالعه، به صورت سابجکتیو بر اساس پرسش نامهها ارزیابی شد. بدتر شدن سلامت، توسط یک یا تعداد بیشتری شاخص ارزیابی شد (مرگ و میر، سازگاری، شرایط فیزیکی، وضعیت روانی – عاطفی). حضور بیماریهای سیستمیک مختلف در 301 (86%) پاسخگو مشاهده شد. در بین آنها، 126 (36%) مورد بیماریهای مزمن مختلف داشتند (دستگاه گوارش، سیستم قلبی عروقی، دیابت و غیره). بنابراین، بررسی نشان داد که 204 (58.29%) تا از 350 پاسخگو، رضایت کافی از سلامت خودشان نداشتند و 146 مورد (41.71%) از آنها سلامتشان رضایت بخش بود.
بر اساس دادههای تست اسپیلبرگر، یک سطح بالایی از اضطراب شخصی (پرسونال) مشاهده شده بود، 3.5850.64، در حالی که سطح اضطراب واکنشی، متوسط بود 2.4534.72.
شفاف سازی رابطهی بین حضور بیماریهای سیستمیک مزمن و سطح اضطراب دارای اهمیت است. یک آنالیز مشابه نشان داد که در 204 (58.29%) تا از پاسخگوهایی که سلامت آنها در یک سطح غیررضایت بخش از اضطراب واکنشی ارزیابی شده بود، مقدار ثبت شده برابر 4.158.22 بود در حالی که اضطراب شخصی (پرسونال)، برابر 4.8168.14 بود. در 146(41.71%) پاسخگویی که اعتقاد داشتند وضعیت سلامتی شان رضایت بخش است، سطح بی حسی واکنشی، برابر 3.5149.73 بود و اضطراب شخصی (پرسونال)، برابر 3.4749.13 بود. بنابراین تایید شد که حضور بیماریها، سطح اضطراب واکنشی و پرسونال پاسخگوها را افزایش میدهد. در 32 (22.76%) تا از پاسخگوهایی که هیچ تظاهر بالینی از بیماری ابراز نکرده بودند، سطح اضطراب شخصی یک محدودهی پایین 28.33 داشت.
حضور بیماریهای پریودنتال در افرادی که سلامت آنها رضایت بخش ارزیابی شده بود در 119 فرد مشاهده شده بود (7.681.51%). در بین آنها، پریودنتیتیس تعمیم یافته در 108 بیمار مورد بررسی، یعنی 6.973.97% از افراد مشاهده شد. در گروه پاسخگوهایی که سلامت آنها غیر رضایت بخش ارزیابی شده بود، بیماریهای پریودنتال در 194 مورد مشاهده شده بود (6.795.09%). پریودنتیتیس تعمیم یافته در 181 مورد مشاهده شده بود (6.588.72%). بنابراین، یک رابطهی معین بین سطح مرگ و میر و درجهی اضطراب واکنشی و فردی و شیوع و ساختار بیماریهای پریودنتال تایید شد. حضور چنین حالتی از استرس سایکوسوماتیک باید در مورد درمانهای کمپلکس بیماریهای پریودنتال، به ویژه در پریودنتیتیس تعمیم یافته در نظر گرفته شود.
برای کاهش اثر منفی استرس روانی – عاطفی روی ارگانیسم بیمار، چندین نوع از داروها پیشنهاد شد: زوکسون (0.002 گرم 1 بار در روز)، نایسرگولین (0.005 گرم 3 بار در روز)، سیبازون (0.005 گرم 1 بار در روز). این کمپلکس از آمادشهای دارویی که توصیه شده بود، باید قبل از هر جلسه از درمان دندانپزشکی مورد استفاده قرار میگرفت.
در بیمارانی با پریودنتیتیس تعمیم یافته، عامل سبب شناسی اصلی، میکروفلور بیماری زای پریودنتیوم در نظر گرفته شده بود. جذاب است تا حضور فعالیت آنتی دیس بیوتیک را در کمپلکس پیشنهادی داروها پیدا کنیم.
برای محققین آزمایشگاهی، مدل استرس آدرنالین انتخاب شده بود. ارزیابی نشان داد که معرفی آدرنالین و لینکومایسین در سرم خون، فعالیت کاتالاز و محتوای کلسترول کل را کاهش میدهد در حالی که استرس آدرنالین را افزایش میدهد. مصرف لینکومایسین درحضور استرس آدرنالین، موجب یک کاهش در فعالیت لیزوزیم و یک افزایش در درجهی دیس بیوزیس و همچنین در فعالیت مارکر التهاب الاستاز شده بود.
در رتهای دارای استرس آدرنالین در سرم خون ، سطوح گلوکز (تا mmol/l 0.37.46)، تری گلیسریدها (تا mmol/L 0.11.42) و کلسترول (تا mmol/l 0.081.56) تعیین شد. شاخصهای مشخص کنندهی سطح دفاع ضدباکتریایی بدتر شده بود، یعنی: یک افزایش در مارکر آلودگی میکروبی اورئاز (تا mmol/l 0.141.40)، یک کاهش در سطح محافظت – لیزوزیم (تا 363 واحد / l) و یک افزایش در سطح دیس بیوزیس تا 0.221.81 واحد. ایجاد استرس آدرنالین در حیوانات موجب تغییرات التهاب (الاستاز) و پراکسیداسیون (مالونیک در آلدهید – MDA) شده بود. به ویژه، سطح الاستاز تا 10.4138 میلی مول / لیتر افزایش پیدا کرده بود و محتوای MDA تا 0.061.06 میلی مول / لیتر افزایش پیدا کرده بود. در همان زمان، ایجاد استرس آدرنالین، فعالیت کاتالاز را تا mmol/l 0.020.22 و فعالیت شاخص آنتی اکسیدان – پراکسیدانی (API) را تا 0.172.07 واحد کاهش داده بود.
بنابراین، تکثیر این مدل در ارگانیسم حیوانات، تغییرات معنی داری را مشخص کرده بود که در برخی مسیرها، با تغییرات مشابهی در ارگانیسم بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته مرتبط بود.
تعیین تاثیر کاربرد ژلهایی با بلاک کنندههای آدرنالین پیشنهاد شده، نشان داده است که آنها منجر به یک کاهش معنی دار در این شاخصها میشوند. در رتهایی با استرس آدرنالین، یک افزایش در مارکر آلودگی میکروبی اورئاز (تا mmol/l 0.141.40)، یک کاهش در سطح حفاظت – لیزوزیم (تا 363 واحد / l) و یک افزایش در سطح دیس بیوزیس تا 0.221.81 واحد مشاهده شده بود. کاربرد ژلهایی با بلاک کنندهها، فعالیت اورئاز را تا mmol/l 0.210.66 کاهش داده بود و سطوح لیزوزیم را تا 673 واحد / l افزایش داده بود.
این منجر به یک کاهش معنی دار در درجهی دیس بیوزیس تا 0.200.74 واحد شده بود. یک بهبود مشابه در این پارامترها در گروه کنترل مشاهده شده بود: کاهش فعالیت اورئاز تا mmol/l 0.431.47 و افزایش سطح لیزوزیم تا 573 واحد / l. درجهی دیس بیوزیس تا 0.181.63 واحد کاهش پیدا کرده بود. بنابراین، کاربرد ژلی با بلاک کنندههای آدرنالین، به طور معنی داری بهتر بود (p) و پارامترهای بیوشیمیایی دیس بیوزیس را بهبود داده بود.
نتایج به دست آمده نشان میدهند که ژلهایی با بلاک کنندههای آدرنالین، اثرات ضد التهابی در سطح کوارتولین دارند و به مقدار زیادی پارامترهای بیوشیمیایی دیس بیوزیس را بهبود میدهند.
این وضعیت، توانایی داروهایی که پیشنهاد شده بود اثر مثبت روی وضعیت آشفتهی سایکوسوماتیک ارگانیسم دارند را تصدیق کرده است که در مورد کاربرد بالینی آنها در درمان کمپلکس بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته در حضور استرس سایکوسوماتیک نویدبخش است.
- نتایج
بررسیها رابطهی بین شیوع بیماریهای سیستمیک، سطح اضطراب (واکنشی و پرسونال) و شیوع و ساختار بیماریهای پریودنتال را نشان دادهاند. سطح بالاتر اضطراب شخصی، به طور مثبت با رخداد گستردهی پریودنتیتیس تعمیم یافته در افراد، همبسته بود. مطالعات آزمایشگاهی نشان دادهاند که ترکیب دارویی بلاک کنندههای آدرنرژیک، اثرات آنتی دیس بیوتیک و ضدالتهابی (قطعیتر از کاربردهای آماده سازی، برای اهداف مقایسهای کوارتولین) تولید میکنند. این، اثر مثبت ترکیب دارویی پیشنهادی روی فرایند التهابی دیستروفیک در بافتهای پریودنتال را نشان میدهد.
برای دانلود کامل مقاله فارسی ( اثبات آزمایشگاهی فعالیت آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی برای درمان بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته و استرس روان تنی (سایکوسوماتیک)) اینجا کلیک کنید
برای دانلود کامل مقاله انگلیسی ( English ) ( اثبات آزمایشگاهی فعالیت آنتی دیس بیوتیک ترکیب دارویی برای درمان بیماران مبتلا به پریودنتیتیس تعمیم یافته و استرس روان تنی (سایکوسوماتیک) اینجا کلیک کنید
