فشار خون بالا یک بیماری شایع است که دندان پزشکان با آن مواجه می شوند.
این بسیار گسترده است، عواقب وحشتناکی دارد، و درمان دراز مدت آن مستلزم روش توجه بر انگیزی از سوی دندان پزشکان می باشد.
مدیریت فشار خون بالا در مطب دندان پزشکی شامل شناخت بیماری و اندازه گیری دقیق آن،
دانش درمان و معالجه و عوارض جانبی، ارزیابی و بررسی خطرات مربوط به آن در حیطه کار دندان پزشکی می باشد.
نقش دندان پزشک در غربال گری فشار خون بالای تشخیص داده شده یا تشخیص داده نشده بسیار مهم است
به این دلیل که ممکن است منتهی به بهبود در نظارت و همچنین درمان شود.
- مقدمه
فشار خون بعنوان مقادیر >140 mmHg SBP و/یا >90 mmHg DBP، مبتنی بر شواهدی از RCTها تعریف می شود
که در مبتلایان با این مقادیر BP از کاهش های BP درمان القاء شده مفید و مناسب است (جدول 1) [1].
طبقه بندی مشابه در افراد جوان، میانسال و مسن مورد استفاده قرار می گیرد،
در حالی که معیارهای مختلف که بر اساس صدک ها است، در کودکان و نوجوانان اتخاذ می شود
برای داده ها و اطلاعاتی که از تحقیقات مداخله در دسترس نیست [1].
JNC معرفی شده در سال 2003 مقوله ای از پیش فشار خون است،
که بعنوان SBP از 129 تا 139 mmHg و DBP از 80 تا 89 mmHg تعریف می شود (جدول 2) [2].
مبتلایان به پیش فشار خون در معرض خطر بیشتری از گسترش فشار خون هستند،
این مبتلایان با مقادیر فشار خون 130-139/80-89 mmHg دارای دو برابر خطر بالاتر از بروز فشار خون در مقایسه با افراد با مقادیر کمتر هستند [3].
فشار خون بالا یک بیماری و مرض بسیار شایع قلبی و عروقی می باشد،
که اثرگذار روی بیش از 1 میلیارد انسان در سرتاسر جهان است [2].
اگرچه بیش از 70 درصد مبتلایان به این بیماری از مرض خودشان آگاه هستند،
با اینحال تنها 23 تا 49 درصد برای درمان خودشان اقدام می کنند،
و کمتر از 20 درصد تحت کنترل قرار می گیرند [2، 4، 5].
شیوع فشار خون بر حسب سن، نژاد، آموزش، و غیره متفاوت است.
با توجه به دستورالعمل های ESC-ESH در سال 2003،
اطلاعات قابل مقایسه محدود شدهای بر روی فشار خون و فرایند زمانی مقادیر در کشورهای مختلف اروپائی در دسترس می باشد [6].
می توان گفت در کل شیوع فشار خون به نظر می رسد که حدود 30 تا 45 درصد از جمعیت را در بر می گیرد،
که این با افزایشی شیب دار به سمت پیری همراه است.
همچنین به نظر می رسد که تفاوت های چشم گیری در سطوح متوسط BP در بین کشورها،
همراه با روندهای غیر نظام مند نسبت به تغییرات BP در دهه گذشته وجود دارد [7-29].
فشار خون (BP) بالای دائمی بر روی عروق، کلیه ها، قلب و مغز اثر می گذارد
و موجب افزایش وقوع یا شیوع مرض کرونر کلیوی و قلبی و همچنین سکته مغزی می شود.
از فشار خون بالا با عنوان «قاتل خاموش» نام برده می شود
به این دلیل که اغلب ارگان و اندام های هدف (کلیه، قلب، مغز، چشم ها) را پیش از ظهور علائم بالینی تحت تاثیر قرار می دهد.
- سبب شناسی و دسته بندی فشار خون بالا
فشار خون بالا بعنوان فشار خون ابتدائی یا اولیه (بدون علتی ارگانیکی) و فشار خون ثانویه ( این دارای یک علت ارگانیکی خوب ایجاد شده می باشد) طبقه بندی می شود.
- فشار خون ابتدائی یا اولیه (بدون هیچ علت ارگانیکی).فشار خون ابتدائی اصطلاح استفاده شده ای برای متوسط تا بالای BP برای زمان طولانی (مزمن) بدون علت شناخته شده است، که شکل بسیار معمول و رایجی از فشار خون، در مقایسه با 90 تا 95 درصد تمامی مبتلایان به فشار خون است [30]
- فشار خون ثانویه. فشار خونی همراه ب عللی ارگانیکی، و خوب ایجاد شده زیر:
- پیلونفریت مزمن (پارانشیم یا عروق کلیوی)کلیوی، گلومرولونفریت حاد و مزمن، بیماری کلیوی پلی کیستیک، تنگی عروق کلیوی یا انفارکتوس کلیوی، سایر بیماری های کلیوی شدید (نفروسکلروسیس سرخرگی)، تومورهای ترشح رنین؛
- غدد درون ریز: قرص های ضد بارداری، عملکرد هایپر آدرنال (سندرم کوشینگ، آلدوسترونیسم اولیه، سندرم آدرونژنیتال ارثی یا مادرزادی)، فئوکروموسیتوم، میکسدم، آکرومگالی، عملکرد بیش از حد تیروئید و پاراتیروئید؛
- عصبی: «سندرم دی انسفالیک» سایفوژنیک، دیس آناتومی آشنا (رایلی دی)، پلی نوروتیس (پروفیریای حاد، مسمومیت سربی)، افزایش فشار درون جمجمه ای؛
- سایر موارد: کوآرکتاسیون آئورت، افزایش حجم درون عروقی (انتقال بیش از حد پلی سمیا ورا)، پلیاتریتیس، هایپرکلسمی، داروها (سیکلوسپورین)، آپنه خواب، مسمومیت حاملگی، پورفیری متناوب حاد.
جدول 1: تعاریف و طبقه بندی سطوح فشار خون دفتر (mmHg) a [1].
جدول 2: طبقه بندی فشار خون بالا JNC 7
- پانوژنز (بیماری زائی) فشار خون اولیه
با توجه به مطالعات اپیدمیولوژیکی و خانواده ای روشن است که پرفشاری خون نتیجه ای از تعاملات پیچیده بین عوامل ژنتیکی و محیطی می باشد [31].
حداقل 50 عامل شناخته شده وجود دارد که موجب بالا رفتن فشار خون می شود،
که مهم ترین آنها عبارتند از [32، 33]:
- سن (بالای 55 سال برای مردان، بالای 65 سال برای زنان)؛
- سابقه ای خانوادگی از داشتن بیماری های قلبی و عروقی؛
- استعمال سیگار ؛
- مصرف مشروبات الکلی؛
- کلسترول ناشی از رژیم غذایی سنگین؛
- همزیستی سایر بیماری ها (دیابت، چاقی، چربی خون).
- درمان فشار خون بالا
اتخاذ شیوه زندگی سالم در پیشگیری از فشار خون بالا مهم است.
تغییرات عمده در سبک زندگی که می تواند منجر به کاهش فشار خون بالا گردد شامل کاهش وزن در بیماران مبتلا به چاقی یا دیابت [34]،
اتخاذ رژیم غذایی کم نمک [35]، اتخاذ رژیم غذایی سرشار از کلسیم و پتاسیم [36]،
افزایش فعالیت های جسمی [37]، تعدیل در مصرف مشروبات الکلی [37]، و ترک سیگار [38] است.
درمان دارویی فشار خون بالا بستگی به مرحله فشار خون بالا،
بیماری های مرتبط، و وجود عوامل خطر موجود دارد.
توصیه ها مبتنی بر تعریف و طبقه بندی فشار خون بالای اتخاذ شده توسط هفتمین گزارش کمیته ملی پیشگیری،
تشخیص، ارزیابی و درمان فشار خون بالا در ایالات متحده آمریکا در سال 2003 است [2]
و همچنین مبتنی بر نتیجه گیری های جامعه اروپائی از جامعه فشار خون بالا-اروپائی انجمن قلب و عروق (ESH-ESC) در سال 2013 است [1].
آنها سیستولیک BP 130mmHg فیزیولوژی حداکثری و 85 mmHg برای دیالوستیک،
مقادیر BP از سیستولیک 139 mmHg، و دیالوستیک 89 mmHg در محدوده بالاتر از حد نرمال را مشخص می کنند.
توصیه ها تاکید می کنند که تصمیم به رها کردن فشار خون در یک بیمار خاص نباید صرفا متکی بر مقادیر BP باشد
بلکه همچنین باید متکی بر ارزیابی های کلی از خطرات قلبی عروقی در آن بیمار باشد (جدول 3).
با استفاده از تجزیه و تحلیل استیسن و همکاران [39] نتایج نشان می دهد که تمامی دسته های عوامل ضد فشار خون محافظت قلبی عروقی مشابه را ارائه می کنند.
برای پیشگیری از سکته قلبی و نارسائی احتناقی قلب، عوارض هراس آور ناشی از فشار خون بالا،
نتایج حاصله از آزمایشات منتشر شده اخیر نشان می دهد
که برخی از دسته ها می توانند به مزایا و منافع انتخابی دست یابند.
- ارزیابی خطر قلبی عروقی کلی [1]. گزارش ESC-ESH از ژوئن سال 2013 مدل SCORE از ارزیابی خطر کلی قلبی و عروقی با استفاده از نمودارها و سایت تعاملی http://www.heartscore.org را نشان می دهد. نمودارها می بایست با در نظر گرفتن دانش و تجربه پزشکی تفسیر گردند [1]. خطر ممکن است بیشتر از خطر نشان داده شده در نمودارها به شرح زیر باشد:
- افراد غیر فعال و افرادی که با چاقی مرکزی مرتبط هستند؛ افزایش خطرات نسبی مرتبط با اضافه وزن بیشتر با افراد جوانتر در مقایسه با افراد مسن می باشد؛
- افراد محروم از اجتماع و افرادی که از اقلیت های قومی قبیله ای می باشند؛
- افراد با میزان قند خون افزایشی ناشتا و/یا تست تحمل قند غیر نرمال؛ کسانی که معیارهای تشخیصی برای دیابت را برآورده نمی سازند؛
- افراد با افزایش تری گلیسیرید، فیبرینوژن، آپولی پروتئین ب، سطوح بایپو پروتئین، و حساسیت بالای پروتئین واکنشی C؛
- افراد با سابقه خانوادگی ابتلا به CVD (بیماری های قلبی زودرس) (برای مردان قبل از 55 سالگی و برای زنان قبل از 65 سالگی).
سه عامل مهم و ابتدائی از ابتلا به فشار خون بالا عبارت از مقدار بالای نمک،
فعال سازی سیستم reninangiotensinaldosterone (RAAS)،
و فعال سازی سیستم عصبی سمپاتیک است (جدول 4) [4].
اضافه بار در مقدار/حجم نمک (کلرید سدیم) یکی از علل شایع فشار خون بالا می باشد.
فشار خون اولیه با مصرف بالای سدیم در انواع مدل های علمی، مطالعات بالینی، و آزمایشات مرتبط است،
و این تصدیق شده است که کاهش در مصرف سدیم موجب بهبود این اثرات می شود [40، 41].
مصرف بالای سدیم موجب افزایش فشار خون با گسترش حجم درون عروقی می شود
و احتمالا دارای اثرات نئوهورمونی مستقیم بر روی سیستم قلبی عروقی دارد [4، 41].
دیورتیک های تیازیدی توسط JNC 7 [2] بعنوان تراپی (درمان) اولیه برای اغلب بیماران مبتلا به فشار خون بالا،
بصورت تنها یا در ترکیب با دسته دیگری از عوامل ضد فشار خون نشان داده می شود.
همچنین محور هورمونی (RAAS) «سیستم آلدوسترون آنژیوتنسین رنین» به پر فشاری خون در بیماران کمک می کند [4].
رنین، یک هورمون ترکیب شده و منتشر شده توسط کلیه در پاسخ به کاهش حجم درون عروقی و هایپرکالمی،
توسعه تبدیل آنژینوتنسینوژن (تولید شده توسط کبد) به آنژیوتانسین 1 است،
که توسط آنزیم تبدیل – آنژیوتنسین (ACE) به آنژیوتنسین 2 در ریه تبدیل می شود.
یکی از مکانیزم های افزایش فشار خون توسط آنژیوتنسین 2 افزایش باز جذب سدیم کلیوی،
تولید انقباض عروق، و فعال سازی سیستم عصبی سمپاتیک می باشد [4].
از اینرو، سیستم RAAS فشار خون را از طریق افزایش باز جذب سدیم کلیوی
(که منجر به افزایش حجم درون عروقی می شود) و انقباض عروق افزایش می دهد.
چندین طبقه و رسته از داروهای اسفاده شده برای انسداد مولفه های مختلف از مسیر RAAS،
مانند (بلاکرها) انسداد کننده های 𝛽 همچون پروپرانولول، کارودیلول و متوپرولول (کاهش انتشار رنین کلیوی)،
آلیسکیرن مهار کننده رنین مستقیم (متصل به رنین است و در نتیجه مانع از تبدیل آنژینوتنسینوژن به آنژیوتانسین 1 می شود)
مهار کننده های ACE (ACE را مسدود می سازد و (از تبدیل آنژیوتنسین 1 به 2 جلوگیری می کند)،
بلکرهای گیرنده آنژیوتنسین 2 ( پیشگیری آنژیوتنسین 2 از اتصال به گیرنده آن،
کاهش انقباض عروقی و باز جذب سدیم کلیوی)، مسدود کننده های گیرنده آلدوسترون (مانند اسپیرنولاکتون و اپلرنون)،
و داروهای دیگر مانند آمیلوراید (کاهش اثرات باز جذب سدیم کلیوی آلدوسترون واسطه ای باز جذب سدیم) می باشد [4].
همچنین فعال سازی سیستم عصبی سمپاتیک (SNS) کمکی در گسترش، نگهداری و پیشرفت فشار خون بالا می باشد.
تراپی ها (معالجات) با هدف قرار دادن SNS کلیوی،
مرکزی و محیطی به منظور بهبود در کنترل فشار خون، بلاکرهای گیرنده 𝛼1 محیطی (مانند ترازوسین و تامسولوسین)،
کلونیدین آگونیست 𝛼2 مرکزی، و بلاکرهای 𝛽 ، گشاد کننده ی عروق مانند مینوکسیدیل،
نیترات و هیدرالازین توسعه یافته اند [2، 42].
جدول 1: تعاریف و طبقه بندی سطوح فشار خون
جدول 2: طبقه بندی JNC 7 فشار خون بالا
- مانیفستیشن های (آشکارسازی های) دهانی ناشی از عوارض جانبی داروهای ضد فشار خون
5.1. خشکی دهان. بسیاری از داروهای ضد فشار خون همچون ACEIها،
دیورتیک های تیازیدی، دیورتیک های لوپ و کلونیدین با خشکی دهان مرتبط هستند [43-46].
این احتمالا افزایش ارتباطی با داروهای مصرفی همزمان دارد. خشکی دهان دارای پیامدها و تبعات بسیاری،
مانند پوسیدگی، مشکل در جویدن، بلع، و صحبت کردن، کاندیدیازیس، و سندرم سوزش دهانی است.
گاهی اوقات احساس گذرا است و عملکرد غدد بزاقی توسط خود بیمار تنظیم می شود.
شرایطی وجود دارد زمانی که لازم است تا تغییرات دارویی ضد فشار خون انجام شود.
این اغلب ضروری و الزامی است تا خشکی دهان بصورت مستقیم با عوامل پاراسمپاتیمیمتیک از جمله پیلوکارپین یا کویملاین درمان شود.
توصیه های دیگر شامل جرعه جرعه یا مزه مزه کردن مکرر آب، نبات های (آب نبات و نبات های) بدون قند،
کاهش مصرف قهوه، و اجتناب از الکل حاوی دهان شویه ها می باشد.
برای کاهش خطر پوسیدگی کاربردهای موضعی از فلوراید،
مخصوصا در فرم و قالب هایی از ژل ها با غلظت های بالای به کار رفته توسط لیف و طبق ها [47]، توصیه می شود.
5.2. هایپرپلازی لثه. این می تواند ناشی از بلاکرهای شبکه کلسیم،
با رتبه بندی بروز و وقوع از 6 تا 83 درصد باشد [48-52].
اکثر موارد مرتبط با نیفدپین است. اثرات با دوز در ارتباط می باشند.
هیپرپلازی لثه با درد، خونریزی لثه ای، و مشکل در جویدن آشکار می شود[52].
اکثر موارد با نیفدیپین در ارتباط است. اثر می تواند وابسته به دوز.
هیپرپلازی لثه با درد، خونریزی از لثه، و مشکل در جویدن آشکار می شود.
بهداشت دهان و دندان تا حد زیادی بروز و وقوع آن را کاهش می دهد.
با تغییر داروی ضد فشار خون هایپرپلازیا می تواند معکوس شود [53].
جدول 3: ارزیابی خطر کلی قلبی عروقی
5.3 واکنش لیکنوئید (Lichenoid). بسیاری از داروهای ضد فشار خون (دیورتیک های تیازیدی، متیل دوپا، پروپرانولول، کاپتوپریل، فوروزماید، اسپیرونولاکتون، و لابتالول) با واکنش های لیکنوئید (Lichenoid) دهانی در ارتباط هستند [54، 55].
شکل های بالینی تا حد زیادی متفاوت با لیکن پلانوس خود آن است.
ساده ترین راه برای درمان آن تغییر دادن داروی ضد فشار خون است،
و واکنش های لیکنوئید حل و فصل آن پس از قطع کدن دارو را بر عهده دارد.
اگر دارو قابل تغییر نیست، لیکنوئید با کورتیکواستروئیدهای موضعی درمان می شود [47].
5.4. سایر تاثیرات نامطلوب.
مهار کننده های ACE با سرفه و از دست دادن مزه (ageusia) یا تغییرات مزه (dysgeusia) مرتبط هستند.
dysgeusia همچنین با استفاده ی سایر داروهای ضد فشار خون، همچون بلاکرهای – 𝛽 ، استازولامید و دیلتیازم گزارش شده است.
فرض بر این بوده است که dysgeusia ممکن است از طریق یک مکانیزم با اثرگذاری
بر مدیریت بزاق از یونهای فلزی همچون منیزیم نتیجه دهد [56، 57].
جدول 4: مکانیزم های مرتبط با فشار خون بالا و کلاس های دارویی ضد فشار خون که برای این مکانیسم ها استفاده می شود
- تداخلات دارویی بین داروهای ضد فشار خون و داروهای استفاده شده در دندانپزشکی
اکثر داروهای ضد فشار خون دارای تداخلات داروئی با LA (بی حسی موضعی) و داروهای مسکن هستند.
(الف) تداخل LA با بتا بلاکرهای غیر انتخابی ممکن است موجب افزایش سمیت (میزان سم) LA شود [58].
(ب) تاثیرات قلبی عروقی اپی نفرین مورد استفاده در طول درمان های دندان پزشکی ممکن است
با استفاده از داروهائی مانند بلاکرهای – ب غیر انتخابی (پروپرانولول و نادولول) نیرومند تر شود.
راهکار ها کاهش دوز و افزایش بازه زمانی بین تزریق اپی نفرین ها را سفارش می کنند [59].
(ج) استفاده طولانی مدت از NSAIDها ( داروهای غیر استروئیدی ضد فشار خون) ممکن است
در ضدیت و تقابل با اثرات ضد فشار خون دیورتیک ها، بتا بلاکرها، آلفا بلاکرها، وازودیلاتور،
مهار کننده های ACE باشد [4]. با اینحال، راهکارها و اجرائیات دارای تاثیر معنادار بالینی می باشد.
مسکن های دیگر مانند پاراستامول به منظور پیشگیری از این عارضه جانبی به کار گرفته می شود.
معالجات دندانی در بیماران مبتلا به فشار خون بالا مستلزم توجهات خاصی می باشد،
به این دلیل که هر روش استرس زائی ممکن است موجب افزایش در فشار خون
و باعث عوارض و مشکلات حادی همچون ایست قلبی یا سکته شود.
کنترل درد و اضطراب در بیماران با خطرات پزشکی بالا از اهمیت زیادی برخوردار است.
بیماران مبتلا به بیماری های قلبی و عروقی دارای خطر بالایی از عوارض ناشی از کاتکول آمین های درون زا (آدرنالین و نورآدرنالین) منتشر شد از درد و استرس هستند.
این کاتکول آمین ها به طور چشمگیری فشار خون و برون ده قلبی را افزایش می دهند.
این اثرات با کنترل کردن درد دندانی کاهش می یابد.
داروهای بی حس کننده موضعی با اپی نفرین بی حسی طولانی تر و موثری را در مقایسه با LA ساده انجام می دهند،
بنابراین از واکنش های استرس آمیز ممانعت به عمل می آید [60]. LA با تنگ کننده عروق می بایست مورد اجتناب قرار گیرد
یا در دوزهای پائین در بیماران با گرفتن بتا بلاکرهای غیر مصرفی در بیماران مبتلا به فشار خون کنترل شوده مورد استفاده قرار گیرد.
حداکثر دوز توصیه شده اپی نفرین در یک بیماری با خطرات قلبی 0.04 mg است،
که حدودا دو برابر کاتریج های LA با 1: 100000 اپی نفرین یا 4 کاتریج با نسبت اپی نفرینی از 1: 200000 است [60].
در بیماران مبتلا به بیماری های شدیدتر و خیم تر این احتمالا مفید و مناسب است
که فشار خون (BP) و ضربان قلب بعد از تزریق داروی بی حسی اندازه گیری شود.
رسیدگی کردن و آسپیراسون (استنشاق) می تواند مانع از واکنش هاس نامطلوب شود [61].
سایر موارد منع برای AL تنگ کننده عروق شامل فشار خون بالای کنترل نشده شدید،
آریتمی نسوز، انفارکتوس میوکارد یا سکته مغزی با سن کمتر از 6 ماه، آنژین ناپیدار،
بایپس عروق کرونر زیر 3 ماه، نارسایی احتقانی قلب، پرکاری تیروئید درمان نشده می باشد [61].
با توجه به غلظت های بالاتر از اپی نفرین (تقریبا 12 کاتریج استاندارد)
در کردهای انقباض لثه (سیم های) برای تاثیرات پروتزی و جذب سریع آن در گردش خون استفاده می شود،
به کار گیری اپی نفرین برای بی حسی لثه و از کار انداختن آن
در بیماران مبتلا به بیماری های قلبی عروقی منع مصرف دارد [4، 62].
جدول 5: اندازه گیری فشار خون
- مدیریت بیمار مبتلا به فشار خون در مطب دندانپزشکی
ارزیابی اولیه هر بیمار مبتلا به فشار خون بال باید شامل سابقه خانوادگی دقیق از بیماری های قلبی عروقی
و دیگر بیماری های مرتبط، سابقه فشار خون بالا، داروها،
مدت زمان و تاریخ درمان ضد فشار خون، شدت بیماری و عوارض آن باشد [61].
پیش از شروع به درمان دندان، دندانپزشک باید از وجود پرفشاری خون مطمئن باشد،
تا وجود بیماری ارگانی مرتبط را مشخص کند
و تغییرات درمانی مورد نیاز برای دندان را تعیین کند [63].
توجهات و الزامات مخصوص باید داده شود تا اندازه گیری دقیق از فشار خون در زنان باردار به عمل آید،
چرا که بارداری ممکن است مقدار BP بیمار را در مقایسه با 10 درصد زنان بارداری تغییر دهد
که دارای فشار خون کلینیکی مرتبط هستند [64].
همچنین نظارت بر فشار خون در بیماران مبتلا به دیابت، بیماران مبتلا به اختلالات خود مختار الزامی است،
و افراد سالخورده ای که در این افراد افت فشار خون یک مسئله حاد و دشوار می باشد [2].
دندانپزشک می بایست با سایر بیماری های تحت درمان با داروهای ضد فشار خون (مانند آتنولول، آملودیپین و کارتلول) همچون سردردها
، دردهای منطقه ای، نارسائی کلیه، گلوکوم، و نارسایی احتقانی قلبی اشنا یاشد.
- اندازه گیری BP در مطب دندانپزشکی
بیماران مبتلا به پر فشاری خون با خطرات افزایشی ناشی از پیشرفت و بروز عوارض جانبی در مطب دندانپزشکی رو در رو هستند.
بنابراین، اندازه گیری BP در مطب برای هر بیمار تازه مراجعه کرده انجام می شود.
در بیماران مبتلا به بیماری های مزمن، اندازه گیری BP (فشار خون) در طول مداخلات و معالجات بسیار پیچیده همچون جراحی دندان
، درمان ترمیمی پیچیده همراه با جلسات طولانی تر،
قرار دادن ایمپلنت های دندانی، و جراحی لثه انجام می شود.
اندازه گیری عادی BP ممکن است خطرات حوادث قلبی و عروقی و عوارض حاد در طول درمان دندان را کاهش دهد،
مخصوصا زمانی که آرام بخش و مسکن بصورت هشیار یا بی حسی کلی مورد نیاز است.
نظارت بر فشار خون برای درمان اورژانسی بیماران مبتلا به عوارض جانبی بسیار حیاتی است.
نظارت معمول از بیماران مبتلا به فشار خون بالا شناخته شده
به دندانپزشک این اجازه را می دهد تا فشار خون را بصورت دقیقی کنترل نماید.
بهترین اندازه گیری های BP با فشار سنج جیوه ای و نه هیچ چیز دیگری که در دسترس نیست، به دست می آید.
فشارسنج آنروید مورد استفاده باید هر 6 ماه بررسی شود.
دستگاه های BP الکترونیکی برای استفاده ساده هستند اما همچون آنروید زیاد دقیق نیستند.
دستورالعمل های ESC-ESH در سال 2013 و JNC7 در سال 2003 روشهایی را تشریح می کند
که متخصصین بهداشت و درمان باید استفاده کنند
تا اندازه گیری های فشار خون در مطب را به دست آورند (جدول 5) [1، 2].
بایستی یک ابزار فشار خون معتبر و کالیبره شده دقیق مورد استفاده قرار گیرد.
بیماران بایستی بر روی یک صندلی و به مدت 5 دقیقه در یک اتاق بنشینند.
بازوی آنها باید در سطح و جهتی از قلب باشد
و سر دست آنها دقیقا و بصورت مناسبی در دست های پزشک محاصره شود و اندازه گیری شود
(کیسه سر دست یا آستین بند باید حداقل 80 درصد از بازو را در بر گیرد).
اندازه گیری دقیق فشار خون در تشخیص ها و عدم تشخیص ها،
و همچنین در طول درمان و دوره تحت درمان مهم و حیاتی است [4].
جدول 6: پرفشاری خون سفید، اثر سفیدی و فشار خون بالا پنهان شده است
- فشار خون لباس سفید، اثرات لباس سفید، و فشار خون نقاب دار
BP دفتری (یا مطبی) معمولا بالاتر از BP اندازه گیری شده خارج از مطب است،
که برای واکنش هشداری، اضطراب و تشویش،
و/یا واکنشی شرطی در یک وضعیت و موقعیت غیر معمول تشریح شده است [1].
فشار خون بالای لباس سفید (WCH) اشاره به فشار خون مطبی بالای مداوم و مزمن در حضور فشار خون نرمال خارج از مطب دارد [4].
WCH متفاوت از تاثیرات لباس سفید (WCE) است،
که اشاره به فشار خون بالای مطبی دارد اما به موجب آن فشار خون بالا ممکن است یا ممکن نیست خارج از حوزه مطب وجود داشته باشد.
فشار خون بالای نقاب دارد اشاره به زمانی دارد که یک بیمار دارای فشار خون دفتری نرمال است
اما دارای فشار خون بالای خارج از مطب است (جدول 6).
WCH، WCE، و فشار خون نقاب دار از طریق روش های مختلفی همچون نظارت فشار خون در خانه و نظارت فشار خون 24 ساعته سیار (یعنی در هر جائی) تشخیص داده می شود.
فشار خون بالای WCH و نقاب دار برای پزشکان در تشخیص از اهمیت زیادی برخوردار می باشد.
این بحث بر انگیز و مباحثه ای است چرا که آیا WCH با خطرات قلبی عروقی افزایش یافته همراه است،
اما بیماران مبتلا به فشار خون نقاب دار دارای خطرات افزایشی در بیماری های قلبی و عروقی هستند.
شیوع WHC در طول ویزیت های فیزیکی تقریبا 20 درصد است [4، 65].
شیوع WCH در زمینه ویزیت های مطب دندانپزشک ایجاد نمی شود.
دستور العمل های ESC-ESH توصیه می کنند که اصطلاحات «فشار خون بالای لباس سفید»
و «فشار خون بالای نقاب دار» به منظور تعریف افراد درمان نشده اختصاص می یابند [1].
اندازه گیری معمول از مقادیر فشار خون در مطب دندان پزشکی [63] به شرح زیر است:
(1) اندازه گیری و ثبت TA در نخستین ویزیت،
(2) اندازه گیری و ثبت BP در بررسی مجدد:پ
(الف) هر دو سال برای بیماران با BP<120/80 mmHg؛
(ب) هر سال برای بیماران با BP 120-139/80-89 mmHg؛
(ج) هر ویزیت برای بیماران با BP>140/90 mmHg؛
(د) هر ویزیت برای بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر، دیابت، یا بیماری های کلیوی با BP>135/85 mmHg؛
(ه) هر ویزیت برای بیماران مبتلا به فشار خون بالا.
- خلاصه
فشار خون مهمترین بیماری معمولا شناخته شده در کل جهان می باشد
و مرتبط با افزایش خطرات بیماری های قلبی و عروقی و مرگ و میر است.
اکثر مبتلایان به فشار خون تحت کنترل نیستند. دندان پزشکان دارای نقش مهمی در غربالگری فشار خون شناسایی نشده
و درک نشده دارند، که ممکن است منجر به بهبود در نظارت و درمان شود.
در کل توصیه می شود که روش های دندانپزشکی اورژانسی در بیماران مبتلا به فشار خون بالای 180/110 mmHg اجتناب شود.
به دلیل شیوع بالای بیماری و استفاده دارویی برای فشار خون،
دندان پزشکان باید از عوارض جانبی خوراکی داروهای ضد فشار خون آگاه باشند.
همچنین دندان پزشکان باید مدیریت تداخلات دارویی از داروهای ضدفشارخون
با داروهایی که معمولا در طول ویزیت دندانی استفاده می کنند را در نظر بگیرند.
